W najbliższych kilkunastu godzinach większość mediów podsumuje rok prezydentury Andrzeja Dudy. Prorządowi publicyści i politycy PiS wystawią Prezydentowi stosowną laurkę. Pozostali napiszą o 50 mld dolarów, które wyparowały z polskiej giełdy, wasalizmie Andrzeja Dudy wobec Jarosława Kaczyńskiego i zimnym prysznicu dla tzw. „frankowiczów”, wciąż czekających na spełnienie obietnic wyborczych. W szufladzie Marszałka Sejmu leży również prezydencki projekt ustawy emerytalnej...
Prezydentura wstydu i zamykania oczu
Naród, który nie szanuje swej przeszłości…
Jest banałem mówić, że historia Polski składa się z czynów chwalebnych i czynów, którymi chwalić się nie chcemy. Jest banałem mówić, że na kartach polskich kronik przeczytać można zarówno o bohaterach, jak i o zdrajcach. Jest banałem mówić, że lubimy się chwalić zwycięstwami i pięknymi postawami, a ukrylibyśmy przed światem przegrane walki i złamane charaktery.
Ta sprawa dotyczy nas wszystkich
Nie wiem od czego zwyczajowo zaczyna się prowadzenie bloga. Od napisania kilku słów o sobie? Od zapowiedzi o czym chcę pisać? Od napisania czegoś dowcipnego? Wiem natomiast, że tak nie zacznę. Zacznę od tragedii Jo Cox. Śmierć z ręki zamachowca spotkała Posłankę partii opozycyjnej. Posłankę, która dla dobra kraju zaangażowała się w działania naprawiające, nieodpowiedzialne zachowania rządu. Działania przesądzające o przyszłości Wielkiej Brytanii. Kampanię przeciwko rasistowskim zachowaniom...